Oznaczenie drogi ewakuacyjnej

Wymagania dot. oznakowania bezpieczeństwa i awaryjnych systemów prowadzących ustalone są w regułach technicznych dot. stanowisk pracy. Podają one m.in., jakie drogi ewakuacyjne muszą być wyznaczone i jak należy je oznakować. Pracodawca jest obowiązany sporządzić na podstawie tych wytycznych plan ewakuacji i akcji ratunkowej w zakładzie. Muszą być przy tym zachowane określone odstępy zależnie od liczby pracowników. Oprócz tego należy przy tym wziąć pod uwagę szczególne okoliczności, np. gdy najkrótsza droga ewakuacji prowadzi przez strefę zagrożenia wybuchem. Alternatywne trasy i bezpieczne możliwości ewakuacji powinny być uwzględnione już przy budowie zakładu pracy.

Drogi ewakuacyjne muszą być wyraźnie oznakowane odpowiednimi tabliczkami, które muszą być umieszczone w odpowiednich miejscach. Dodatkowo przy ich wykorzystaniu powinny być regularnie przeprowadzane ćwiczenia ewakuacji.

Wskazówki istotne dla bezpieczeństwa, jak usytuowanie dróg ewakuacyjnych i sprzętu ppoż., należy przekazywać za pomocą trwałych tabliczek. Krótkotrwałe zmiany mogą być ogłaszane także sygnałami świetlnymi lub dźwiękowymi. Realizacja obu tych sygnałów ratunkowych zależy od oceny zagrożeń. Dublujące się bądź zbyteczne znaki bezpieczeństwa powinny być usunięte, żeby w razie wypadku nie wprowadzać zamieszania.

Następujące strefy, drogi lub punkty powinny być trwale oznakowane odpowiednimi znakami:

• Gaśnice, wąż gaśniczy, sprzęt do zwalczania pożaru

• Wyjścia i włazy awaryjne oraz strzałki kierunkowe

• „Windy nie używać w razie pożaru“

• „Drzwi przeciwpożarowe mają być stale zamknięte“

• Pierwsza pomoc, lekarz, nosze

• Myjki do oczy i prysznice ratunkowe

• Punkt zbiórki

• Sygnalizatory pożarowe, telefon awaryjny